اشنائی باخلفای اهل سنت
يکي از افراد قبيله بَنِي سُلَيْم به نام الياس، ملقب به فجائ.، به قتل و دزدي و راهزني و غارت اشتغال داشت تا اين که به دام افتاد. او را
نزد اَبُوبَکْر آوردند. اَبُوبَکْر دستور داد در مصلاي شهر مدينه آتش روشن کنند. آن گاه دستور داد او را، در حالي که دست و پايش
را بسته بودند، در آتش انداختند. آوردهاند فجائه در ميان آتش با صداي بلند شهادتين را ميگفت تا سوخت! ( 1) بعضي نيز مانند
مقدس اردُبَيْلِي رَحِمَهُ اللَّه آوردهاند که علت سوزاندن فجائه توسط اَبُوبَکْر عدم بيعت با وي با اَبُوبَکْر بوده است! اين نوع مجازات در
قانون اسلام نيست و مخالف قرآن و سُنَّت نبوي است. خداي متعال ميفرمايد: إِنَّما جَزاءُ الَّذينَ يُحارِبُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يَسْعَوْنَ فِي
الْأَرْضِ فَساداً أَنْ يُقَتَّلُوا أَوْ يُ َ ص لَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَيْديهِمْ وَ أَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلافٍ أَوْ يُنْفَوْا مِنَ الْأَرْضِ ذلِکَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيا وَ لَهُمْ فِي
الْآخِرَةِ عَذابٌ عَظيمٌ ( 2). کيفر آنان که با خدا و پيامبرش به جنگ بر ميخيزند و بر روي زمين فساد ميکنند، اين است که اعدام
شوند؛ يا به دار آويخته گردند يا (چهار انگشت) دست (راست) و پاي (چپ) آنها به عکس يکديگر بريده شود و يا از سرزمين
خود تبعيد گردند. اين رسوايي آنها در دنياست و در آخرت مجازات عظيمي دارند. پيامبر اکرم صَ لَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم نيز به
صراحت از اين نوع مجازات منع اکيد فرموده است: لَا يُعَذِّبُ بِالنَّارِ إلّا رَبُّ النّارِ. هيچ کس جز پروردگار با آتش عذاب نميکند
(نبايد عذاب کند). ( 3) اين روايت از نظر اهل سُنَّت از روايات صحيح به شمار ميرود؛ در نتيجه با توجه به قرآن و سُنَّت، اين
مجازات بدعتي بود که اَبُوبَکْر گذاشت. در اينجا مناسب است به پيشگاه قرآن کريم رفته و از آيات روشنگر آن استمداد جويم:
قرآن در آيه 45 سوره مائده، کساني را که به احکام الهي گردن نمينهند و بر اساس آن داوري نميکنند، جزو ظالمان بر شمرده
است: وَ مَنْ لَمْ يَحْکُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولئِکَ هُمُ الْکافِرُونَ نيز در آيه 34 و 47 همين سوره ميفرمايد: وَ مَنْ لَمْ يَحْکُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ
فَأُولئِکَ هُمُ الظَّالِمُونَ وَ مَنْ لَمْ يَحْکُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولئِکَ هُمُ الْفاسِقُونَ. *****پي نوشت: ( 1) تاريخ طَبَري، ج 2، ص 266 سنه
،… 3) مسند اَحْمَد، ح 15458 ) . 2) کامل ابْن اَثِير، ج 2، ص 211 الاصاب. ج 2، ص 322 و (… 2) مائده، 33 ) ؛11
[ بازدید : 82 ] [ امتیاز : 1 ] [ نظر شما : ]